در این پست قصد داریم تا فلسفه تعیین ارباع فلک و ارتباط آن با دوره های مختلف عمر مولود را از منظر نجوم احکامی ایرانی برای شما آشکار سازیم. اگر به نجوم ایرانی و فلسفه های زیبای آن علاقه مند هستید، این مطلب را تا انتها بخوانید.
در نجوم ایرانی فلسفه بسیار زیبا و جذابی در تعیین و تبیین اصول نجوم احکامی به چشم میخورد که نشان از فرزانگی و درایت حکمای نجومی این سبک دارد. در نجوم ایرانی مفاهیم و مباحث مهمی همچون تسویه البیوت و تسییرات به زیبایی هر چه تمام تر از اصول علم هیات و هندسه نجومی اقتباس شده است که موجب شده تا این سبک از دیگر سبک ها و علی الخصوص سبک ودیک تا حد زیادی متمایز گردد.
ارتباط میان ارباع فلک در زایچه و سنین عمر موالید از حالات شمس و حرکت و چرخش روزانه آن در فلک البروج اقتباس شده است. نقطه طالع را نشانه تولد و آغاز زندگی مولود در نظر گرفته اند زیرا که شمس با رسیدن به این نقطه از نیمه تحت الارض و زیرین فلک به نیمه فوق الارض و روشن فلک می رسد که به انتقال و مهاجرت جنین از محیط تاریک و مخفی درون رحم به دنیای بیرون و تولد مولود تشبیه شده است.
مطلب مرتبط: تاثیر ماه تولد بر روابط جفت های روحی
وتد عاشر را همانگونه که شمس با رسیدن به این نقطه به اوج گرما و تابندگی و حرارت خود می رسد به نقطه شروع دوره جوانی و شور و حرارت این دوران تشبیه کرده اند.
وتد غارب را به دلیل اینکه شمس با رسیدن به این نقطه غروب میکند و حرارت و نورش به تدریج رو به خاموشی می نهد به آغاز دوره کهولت تشبیه کرده اند.
وتد رابع را به دلیل اینکه شمس در این نقطه دارای کمترین حرارت و انرژی است به نقطه آغاز سن شیخوخیت (پیری) تشبیه کرده اند.
اجتماع کواکب در هر کدام از ارباع فلک فوق نشان دهنده وقوع اتفاقات مهم زندگی در سن مربوطه است.
دیدگاه‌ها (0)