تاریخ نگاری نمی تواند فارغ از تاثیرات علوم دیگر یا حوزه های اجتماعی و سیاسی به درستی مطالعه و فهمیده شود. بر همین اساس، مقاله ای تهیه شده تا در این خصوص به بررسی رابطه بین تاریخ نگاری با ستاره شناسی و به صورت محدودتر، تنجیم در عصر صفویه بپردازد. این مقاله هم از حیث تاریخی و هم نجوم، بسیار پراهمیت است. پس توصیه می کنیم حتما آن را مطالعه کنید.
در این مقاله، نویسنده ابتدا مقدماتی در باب «قِران» به عنوان یکی از مبادی ستاره شناختیِ مرتبط با بحث اصلی این نوشتار به دست داده و در بخش های بعدی، ضمن شناسایی چگونگی پیوند تاریخ نگاری با ستاره شناسی و تنجیم، تاثیر و تاثر این حوزه ها را براساس منابع شاخص تاریخ نگارانه و ستارشناسانه بررسی کرده است.
در بخش پایانی این مقاله که «بلاغت تنجیمی» نام یافته، نویسنده با رویکردی فرم گرا، کوشیده تا ریطوریقای تاریخ نگارانه صفوی را در ربط با تنجیم تحلیل و بررسی کند. بدون شک دوران صفویه، یکی از دوران مهم تاریخ ایران هم از لحاظ سیاسی، هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ تاریخی است و البته ستاره شناسی در این دوران، جایگاه بسیار مهمی در علم داشته، پس بدون شک پیوند بین این دو در عصر صفوی، بسیار نزدیک بوده و بررسی آن نیز برای پی بردن به تاریخ، مهم است. هدفی که این مقاله به دنبال آن بوده و به خوبی نیز به آن دست پیدا کرده است.
پیوند تاریخ نگاری با ستاره شناسی
تاریخ نگاری در مراتب مختلفش پیوند تنگاتنگی با زیست جهان مورخ دارد و پیش فهم ها و پیش فرض های مورخ به نحو موثری در اثر او بازتاب می یابد. بنابر همین ملاحظه، شناخت مولفه های تاثیرگذار بر تاریخ نگاری برای شناخت عمیق و دقیق آن، ضروری است. نویسنده این مقاله هم با پذیرش این فرض کلی، می کوشد تاثیر کیهان نگری در معنای فهم جهان پیرامون، ستاره شناسی و تنجیم یا همان احکام نجوم را بر تاریخ عصر صفویه به عنوان یکی از پر رونق ترین ادوار تاریخ نگاری ایرانی، مورد بررسی و سنجش قرار دهد.
با مطالعه این مقاله به مفاهیم مهمی در مورد تاریخ دوران صفوی پی خواهید برد و در بیابید که پیوند تاریخ نگاری با ستاره شناسی در تمام ادوار تاریخ ایران و تاریخ جهان، وجود داشته است. برای دریافت رایگان این کتاب، به ادامه همین مطلب مراجعه نمایید.
دیدگاه‌ها (0)